5/25/2014

WAT HET NOU ECHT BETEKENT



Het Latijnse woord ‘cultus’ heeft zo’n acht verschillende betekenissen. In wereldtaal nummer een spreekt men van ‘the customs, ideas, beliefs etc. of a particular society, country etc.’ Een synoniemenboek zal het woord ‘beschaving’ geven. Ons eigen woordenboekje komt met ‘hoogtepunt van beschaving’. Daar gelijk onder wordt een betekenis gegeven aan het woord cultuurbarbaar; iemand die niets voor cultuur voelt. Maar hoe kan iemand gedefinieerd worden als cultuurbarbaar als de wereld nog steeds zoveel verschillende definities van het woord cultuur hanteert?
Tegenwoordig kun je het zo gek niet bedenken of iets wordt onder het kopje cultuur geplaatst. Kinderen op middelbare scholen kregen van de overheid een pasje waarbij je korting krijgt op verschillende activiteiten zoals toneelstukken bekijken of een avondje naar de bioscoop. Om hen te stimuleren meer in aanraking te komen met cultuur. Maar wat is dan het culturele aspect? De ellenlange monologen over waarom een man vreemd gaat of de te zoute popcorn waar je eigenlijk veel te veel geld voor betaalt?
Voor mij gaat dit te ver. Ik las ooit een stuk van iemand die cultuur beschreef als ‘een kopje koffie drinken met een plaatselijke bewoner’. Dit vat in principe alles samen wat er tot nu toe over cultuur is beweerd. Alle filosofen, overheden, hoogleraren en zelfs de oude Grieken en Romeinen kunnen er niet omheen; cultuur is pas cultuur voor jou als je het zelf hebt meegemaakt. Ga maar eens pasta draaien met een Italiaanse huisvrouw, ren weg voor opgejaagde stieren in Spanje en vraag een Engelsman bij hoge nood naar ‘the loo’. Zelfs de sfeer in een Nederlandse huiskamer tijdens het aankomende WK voldoet aan mijn richtlijnen van cultuur.
Zo zal dit nog jaren voor elk individu anders zijn. Mijn cultuur ontdekken? Dat is niets minder dan op vrijdagavond het weekend inluiden met een heerlijk koud biertje in de kroeg.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten