MIJN FAVORIETE PLEKJES

Bepaalde locaties moeten voor mij aan veel eisen voldoen willen zij benoemd worden tot een van mijn favoriete plekjes. Je kunt niet zomaar mijn favoriete plekje worden. Zo moet het er niet te druk zijn, niet te warm, niet te koud en ook zeker niet te klein.
Soms zie ik bepaalde dingen door de vingers. Ik ben namelijk dol op stedentrips. Bekende steden als Parijs, Rome en Londen zijn natuurlijk altijd en overal belachelijk druk. Toch zie ik bijvoorbeeld Rome en Venetië als lijsttrekkers van mijn favoriete steden. Heel toevallig (niet echt) dat het ook Italiaanse steden zijn. Venetië heeft, als je mijn lijst afgaat, eigenlijk veel te nauwe steegjes en er lopen honderden mensen per dag doorheen. Toch heeft dat juist bij deze stad zijn charmes. Loop random een van de straatjes in en je weet niet meer waar je bent. Loop nog een straatje verder en je staat alweer op een onbekend pleintje. Kan heel vervelend zijn voor mensen die daar snel van in paniek raken, maar ik heb hier nog geen last van gehad. Ik vind het leuk om ergens uit te komen wat ik nog niet had gezien. Het is net een groot doolhof, maar dan voor volwassenen. Toen ik daar de laatste keer liep bedacht ik me nog dat het best leuk zou kunnen zijn om daar een soort ‘hunt-spel’ met volwassenen te doen. Net zoals een vossenjacht van vroeger. Alleen wordt dit iets ingewikkelder. Een uitdaging. Geweldig. 

Rome is natuurlijk eigenlijk de hoofdstad voor chinezen. Waar je ook loopt en kijkt, overal staat minstens één stereotype chinees met sokken in zijn sandalen en een enorme camera op zijn buik waar hij wel honderd foto’s per minuut mee maakt. Zowel van elk gebouw als van elke duif op de straat. Naast dit uiterst hinderlijke detail heb ik niks op de stad aan te merken. Je blijft lopen, en je blijft omhoog kijken naar de prachtige gebouwen.

Maar mijn absolute favoriet is niet per se een stad. Het is wel weer in Italië, maar heel erg afgelegen. Aan de Golf van Triëst staat een bijzonder sprookjeskasteel, Miramare. Het heeft een ontzettend rijke geschiedenis van bewoners en is sinds 1955 ingericht als museum. Alle originele meubels staan er nog in. Het kasteel staat op een rots aan zee en is helemaal wit. Aan het gebouw ligt nog een enorme tuin waar veel mensen elke dag komen om alleen te wandelen. Waarom dit mijn favoriete plek is? Kom op zeg, alleen door naar de foto te kijken voel ik me al een Disney Princess. En zeg eerlijk, welk meisje heeft dat nou nooit gewild?