KRIEBELENDE DINGEN

Een aantal weken geleden vertelde ik jullie over een belangrijke beslissing die ik heb genomen. Voor de nieuwe lezers, ik ben na drie jaar gestopt met mijn opleiding Journalistiek. Als je alle ins and outs wil lezen dan staat dat allemaal in dit artikel.

Het was een belangrijke en vervelende beslissing. Drie jaar is niet niks. Aan de andere kant was het ook vervelend omdat ik nooit naar andere opleidingen heb gekeken en ik dus eigenlijk geen flauw idee heb welke richting ik op kan en wil. Nadat ik de beslissing had gemaakt ging ik er met goede moed in. Ik heb een jaar om uit te zoeken wat ik wil.

Helaas dacht ik de vorige keer ook zo. Niet dat ik al een keer eerder gestopt ben, maar kunnen jullie je nog die periode herinneren dat ik een cursus niet mocht volgen omdat ik niet het juiste aantal punten had? Precies. Ik had een heel ingenieus plan bedacht hoe ik die tien loze weken ging vullen. Helaas ging dat anders dan gepland en ben ik meerdere malen belachelijk gemaakt om het feit dat ik weer ergens aan ben begonnen en het niet heb afgemaakt.
Daar heb ik erg veel moeite mee namelijk. Ik kan rete enthousiast ergens aan beginnen. Kijk naar mijn kamer. Soms heb ik zo’n goede bui dat ik alles grondig schoonmaak, dat houd ik een paar weken vol om er vervolgens weer een puinzooi van te maken.
Toch zijn er in de afgelopen weken een aantal dingen gaan kriebelen. Nee, dat waren geen beestjes.  Er zijn een heleboel dingen die ik het aankomende jaar wil gaan doen. Zo wil ik het leren van een taal weer oppakken, meer boeken gaan lezen, mijn blog beter bijhouden (gehe) en meer sporten. Dat zijn redelijk veel dingen, en op zich lijkt het nu ook niet moeilijk om te doen. Toch ga ik niet weer een hele planning maken om dit ook allemaal te kunnen doen. Ik ga het lekker rustig en in mijn eigen tempo bekijken. Ik heb liever dat ik uiteindelijk zelf kan concluderen dat ik het heb verprutst dan dat iedereen mee kan kijken hoe ik het heb verprutst.
Het feit dat er zoveel dingen in mijn hoofd gaan malen is ook omdat ik bang ben dat ik dit jaar helemaal niks ga uitvoeren. Ik heb het eerder bij mensen zien gebeuren dat zij stoppen met hun opleiding en vervolgens elke dag een beetje uitslapen en series gaan kijken. Natuurlijk klinkt dat als de ware hemel, maar dat wil ik niet. Ik moet wat doen, anders wordt het gevoel van mislukking alsmaar groter. Als een aantal dingen nou wel lukken kan ik in ieder geval zeggen dat ik iets heb bereikt in dit jaar.

Ik zal jullie zoveel mogelijk updaten waar mogelijk, maar alleen als er ook echt iets te updaten valt. Take it easy, mijn motto van vandaag.