Het was weer een prachtige dag in Barcelona. Toen wij
vanochtend de deur van ons appartement uitstapten om de huurauto op te gaan
halen was er geen hond te bekennen op straat. Zoals de vele toeristenwebsites
hadden voorspeld, aangezien gisteren een feestdag werd gevierd die officieel
vandaag pas is.
Na een vrij snelle sessie bij het bedrijf voor huurauto’s
reden we terug naar het centrum. Ik zat eventjes met geknepen billen op mijn
stoel toen Daan een verkeerde straat inreed en tegen de richting in ging. Ook
bij het zoeken van de gereserveerde plek in een parkeergarage hadden we nog een
klein obstakel. Er hing een mooi Engels vlaggetje bij de ingang, maar kennis
van de Engelse taal was bij de kleine oude mannetjes ver te zoeken.
Gelukkig kwam alles zoals altijd wel weer goed en liepen we al gauw weer terug naar ‘huis’. Na een normaal ontbijt te hebben verorberd bedachten we dat vandaag eigenlijk niet zoveel zouden kunnen doen aangezien alles op deze officiële feestdag is gesloten. We pakten allebei ons boek, en zonder iets tegen elkaar kwamen we de dag door. Of het vervelend was? Absoluut niet. Mijn dag is nog nooit zo rustig geweest.
Gelukkig kwam alles zoals altijd wel weer goed en liepen we al gauw weer terug naar ‘huis’. Na een normaal ontbijt te hebben verorberd bedachten we dat vandaag eigenlijk niet zoveel zouden kunnen doen aangezien alles op deze officiële feestdag is gesloten. We pakten allebei ons boek, en zonder iets tegen elkaar kwamen we de dag door. Of het vervelend was? Absoluut niet. Mijn dag is nog nooit zo rustig geweest.
Wat zie jij als een ‘rustige’ dag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten