En dan bedoel ik niet de fantastische film uit 1999 waar
iedere (inmiddels) twintiger weg zwijmelde bij het nog prachtige levende koppie
van Heath Ledger en waardoor je nooit meer normaal naar de tribune van een
sportveld kan kijken zonder dat je je inbeeldt dat je vriend de woorden ‘you’re
too good to be true, can’t take my eyes off you’ door een microfoon
schreeuwt/zingt.
Nee, dan heb ik het over vreselijk vervelende, irritante,
hatelijke situaties die het bloed onder je nagels vandaan halen. Situaties
waarbij je het beste rustig door je neus kunt blijven ademen en tot tien moet
tellen.
10 dingen waar ik
vreselijk chagrijnig van word.
1. Streetwise
Kinderen die nooit van hun ouders hebben geleerd dat ze absoluut niet op de weg
mogen spelen en/of dat als hun bal per ongeluk (oké, ken beuren) de weg oprolt,
ze eerst kijken voordat ze erachter aan rennen.
2. Cocky
Duitsers die weigeren Nederlands of Engels te praten omdat ze ervan uitgaan dat
elke Nederlander vloeiend Duits spreekt en verstaat.
3. Vaag
Nietszeggende antwoorden als: leuk, mooi, gezellig, stom en saai.
4. Labelmakers
Ouders van tegenwoordig met labelmachines die voornamelijk aandoeningen als
ADD, ADHD en autisme uitprinten met een snelheid waar je u tegen zegt.
5. Awkward
Gesprekken moeten beginnen over het weer omdat mijn gesprekspartner niets
uitlaat over zijn persoonlijkheid, ik hem/haar niet kan plaatsen, en daarom het
laatste redmiddel in zet.
6. Oud
Aangesproken worden met ‘u’ ook als is iemand slechts vier jaar later geboren
dan ik.
7. Aso
Mensen die luid telefonerend hun boodschappen willen afrekenen en niet
doorhebben hoe hard de caissière aan haar glimlach werkt.
8. Spontaan
Dames en heren die midden in de drukste winkelstraat spontaan besluiten dat ze
eigenlijk de verkeerde kant op lopen, abrupt omdraaien en mij vervolgens boos
nakijken dat ik bijna op hun tenen stond.
9. Enthousiast
Winkelmedewerkers die al vragen of ze mij kunnen helpen als ik nog de etalage
aan het bewonderen ben.
10. Depressie
Mensen die gelijk hun ellende op me droppen als ik ze weer zie en alleen maar
kunnen vertellen hoe ellendig hun leven is dat ik er zo depressief van word dat
ik het idee heb dat ze mijn leven op dat moment beschrijven.
Jankie jankie jankie. I know, first world problems.. Maar
geef eens toe, er zit vast iets tussen waar jij ook al een keer over na hebt
gedacht.. Got ya!
Amen.
BeantwoordenVerwijderenPs. nu heb ik dus zin om de film ook weer eens te gaan kijken!