Toen ik laatst een ballonvaart ging doen moest ik een hoop
mensen uitleggen dat dat niet per se iets was wat op mijn bucketlist staat,
maar dat ik absoluut niet twijfelde toen het mij werd aangeboden. Vlak daarna
ging ik er toch over nadenken; wat is een bucketlist nou eigenlijk?
Een vrij algemene definitie die men tegenwoordig gebruikt is
een lijst van dingen die je nog wil doen voordat je alleen nog maar de
binnenkant van je oogleden kan bekijken. Deze lijst werd in eerste instantie
ook alleen gemaakt door mensen die daadwerkelijk in die fase terecht kwamen. Op
dit moment heb ik het idee dat het meer een begrip is geworden voor iedereen.
Iedereen met activiteiten in het hoofd die naar hen weten een keer uitgevoerd
moeten worden. Zelfs dat is nog te specifiek. Noem één willekeurig, enigszins
uitdagende of vreemde activiteit/belevenis/plek op de wereld in het meest
random gesprek, en geheid dat er een iemand is die er de stempel ‘bucketlist’
op zet. Niet omdat hij/zij dit daadwerkelijk op een lijst boven zijn/haar bed
heeft hangen, maar omdat bucketlist tegenwoordig een synoniem blijkt te zijn
voor ‘dingen die ik sowieso een keer uit wil proberen, gewoon voor de leuk, en
waar ik 99% zeker van ben dat ik het niet ga doen, maar het staat cool als ik
zeg dat het op mijn bucketlist staat’.
Ik geloof niet echt in het begrip ‘bucketlist’. Tuurlijk
zijn er dingen die ik een keer wil doen, plekken die ik wil zien en mensen die
ik wil ontmoeten. Maar om ze nou op een lijst te zetten…
En wat nou als die lijst niet afkomt? Op deze manier zie ik het een beetje als een ‘TO-DO-LIST’. Je schrijft heel enthousiast op wat je allemaal gaat doen, bent intens gelukkig als je iets af mag kruisen, maar als je aan het einde van de dag nog open hokjes ziet staan raak je toch een beetje in de stress en ben je lichtelijk teleurgesteld.
Ik heb geen zin om mij daar onder de grond druk te maken om het feit dat ik niet alle dingen heb kunnen afvinken. Ik ben ook van mening dat de mensen boven de grond dat ook niet hoeven te doen om mijn incomplete lijst.
En wat nou als die lijst niet afkomt? Op deze manier zie ik het een beetje als een ‘TO-DO-LIST’. Je schrijft heel enthousiast op wat je allemaal gaat doen, bent intens gelukkig als je iets af mag kruisen, maar als je aan het einde van de dag nog open hokjes ziet staan raak je toch een beetje in de stress en ben je lichtelijk teleurgesteld.
Ik heb geen zin om mij daar onder de grond druk te maken om het feit dat ik niet alle dingen heb kunnen afvinken. Ik ben ook van mening dat de mensen boven de grond dat ook niet hoeven te doen om mijn incomplete lijst.
Het enige waar ik mij voor wil omdraaien is het feit dat ik
heb geprobeerd een feestje te maken van mijn leven. Niet om een fictieve lijst
waarvan we allemaal weten dat toch niemand het daadwerkelijk heeft
opgeschreven.
Heb jij een bucketlist?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten